Przejdź do zawartości

William Hood Simpson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
William Hood Simpson
Ilustracja
gen. William Hood Simpson
generał generał
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1888
Weatherford, Teksas
Stany Zjednoczone

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 1980
San Antonio, Teksas
Stany Zjednoczone

Przebieg służby
Lata służby

19091946

Siły zbrojne

 US Army

Stanowiska

d-ca: 9., 30. i 35 Dywizji Piechoty, 9. i 2 Armii

Główne wojny i bitwy

rewolucja meksykańska,
I wojna światowa,
II wojna światowa:

Odznaczenia
Medal Sił Lądowych za Wybitną Służbę - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Srebrna Gwiazda (Stany Zjednoczone) Legionista Legii Zasługi (USA) Philippine Campaign Medal Mexican Service Medal Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Armii Okupacyjnej Niemiec Medal Amerykańskiej Służby Obronnej Medal Kampanii Amerykańskiej (USA) Medal Kampanii Azji-Pacyfiku (USA) Medal Kampanii Europy-Afryki-Bliskiego Wschodu (USA) Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej (USA) Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja)

William Hood Simpson (ur. 18 maja 1888 w Weatherford w stanie Teksas, zm. 15 sierpnia 1980 w San Antonio w Teksasie) – amerykański wojskowy, uczestnik ekspedycji amerykańskiej podczas rewolucji meksykańskiej oraz I wojny światowej, generał z okresu II wojny światowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 18 maja 1888 w Weatherford w stanie Teksas. W 1909 ukończył Akademię Wojskową West Point i został wcielony do piechoty. Uczestnik rewolucji meksykańskiej i I wojny światowej. W maju 1917 awansowany na stopień kapitana, służył w 33 Dywizji Piechoty. Podczas działań wojennych na frontach I wojny światowej otrzymał kolejne awanse na majora i podpułkownika.

W latach 1919–1941 odbył szereg spotkań na uczelniach wojskowych, m.in. w latach 1932–1936 wykładał na Pomona College w Claremont w stanie Kalifornia. W połowie 1940 został mianowany dowódcą 9 Dywizji Piechoty w Fort Sam Houston w Teksasie.

Przed przystąpieniem USA do II wojny światowej otrzymał awans na generała majora i dowództwo 35 Dywizji Piechoty, z którą przeniósł się z Camp Robinson w Arkansas do miejsca szkolenia w Kalifornii.

Po promocji na stopień generała porucznika, w maju 1944 został skierowany do Wielkiej Brytanii w celu utworzenia 9 Armii USA. Formacja ta została aktywowana 5 września 1944 w składzie 12 Grupy Armii dowodzonej przez gen. Omara Bradleya w okolicach Brestu we Francji. Brest został wyzwolony 20 września 1944. Następnie na czele 9 Armii walczył w Ardenach i na północy Francji. W listopadzie 1944 po przełamaniu linii Zygfryda walczył w rejonie rzeki Rur. 23 lutego przekroczył rzekę i ruszył w stronę Renu. Po bitwie o Ardeny z 21 Grupą Armii dowodzoną przez marsz. Bernarda L. Montgomery'ego przystąpił do ostatecznego ataku na Niemcy. 4 kwietnia 1945 wraz z 9 Armią powrócił do 12 Grupy Armii.

W ramach pperacji Plunder, Ren został przekroczony 24 marca 1945, na północ od przemysłowego Zagłębia Ruhry. 19 kwietnia 9 Armia nawiązała kontakt z 1 Armią USA gen. Courtneya Hodgesa, co pozwoliło na pełne okrążenie Ruhry.

W czerwcu 1945 powrócił do Stanów Zjednoczonych i podjął się misji w Chinach, a następnie dowodził 2 Armią USA w Memphis w stanie Tennessee. W listopadzie 1946 odszedł na emeryturę. 19 lipca 1954 specjalną uchwałą Kongresu Stanów Zjednoczonych (Public Law 83-508) został awansowany na stopień generała.

Zmarł 15 sierpnia 1980 w San Antonio w stanie Teksas. Został pochowany na Narodowym Cmentarzu w Arlington w stanie Wirginia.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]